میانه ی میدان

کدبانوگری:

ژامبون خونگی!غیر از نوع طبخش فکر میکردم مواد مضر هم داره،درحالی که طعم دهنده اصلیش سیر بود...

تربیت فرزند:

هرچقدر بیشتر تو خونه ام و کمتر خودمو آواره ی این ور اونور میکنم به حساب فعالیت اجتماعی و اینا روابط مسالمت‌آمیز تر و آتش بس تری بین مون برقراره:)

همسرداری:)

تلاشمو میکنم که اولویت باشه...اما بازم گاهی صبا لباسی برای پوشیدن و لقمه ای برای صبحانه از قلم میوفته:/

حال معنوی:

چو بید بر سر ایمان خویش میلرزم...

اگر غمشون اقیانوس باشه و سطحش از دست دادن عزیز و عمقش از دست دادن امام

من تو همین سطح ش غرق میشم،من خودمو تو همین سطح از دست میدم منو اصلا به عمقش راه نمی‌دن...

یک ماهی بود که رفته بودم اینستا اعتراف میکنم نتونستم خودمو مدیریت کنم اکانتمو پوکوندم

بعد از بچه دار شدن طعم همه چیز عوض میشه حتی هیئت رفتن ،حالا که طعم  ها عوض شده باید ذائقه تو عوض کنی که آرامش داشته باشی...

مثل کسی که خودشو به بی نمکی و کم شیرینی و آبپز عادت میده...

یکی از ویژگی های برجسته اخلاقی ت این باشه که:«چون تو اینطوری گفتی من فلان حرفو زدم ،تقصیر خودت بود،من کنش ندارم همش واکنش به رفتار خودته»

بعد یهو بری کبریایی بخونی:

فهمیدم آدم‌هایی که رفتارشان مشروط به رفتار طرف مقابل نیست، بلکه کنشی از بلوغ فکریشان است دوست‌داشتنی‌ترند و چه کم‌اند این افراد.

http://kebriayi.blog.ir